teatr - tradycja - lokalność
Teatr jest rodzajem Rodziny, która przygotowując przedstawienie staje przed konkretnym problemem
i stara się go rozwiązać, dając odpowiedź w formie spektaklu teatralnego. "Rodzina" to nie tylko chwytliwa metafora; po pierwsze - przedział wiekowy aktorów, rozpięty między 5-tym a 69-tym rokiem życia odwołuje do generacji, z których składa się każda rodzina,
po drugie - w tej Rodzinie przełamywane są wszelkiego rodzaju granice i bariery,
a po trzecie - wszystko robimy wspólnie (zasada: "Gdy komuś potyka się na scenie noga, potyka się cały zespół").
TERAZ GRAMY
ODWOŁANE!!!
Do starej, drewnianej i opuszczonej kaplicy przychodzi podeszły w latach zakonnik, któremu zdrowie uniemożliwiło wzięcie udziału w liturgii Triduum Sacrum w nowym, "betonowym" kościele. Zapomniany drewniany budynek zaczyna "żyć", bo zakonnik słowami: "Pozwól mi Jezu wejść w Twoje rany raz jeszcze, abym mógł się w nich obmyć", rozpoczyna swój obchód tajemnicy zbawienia. Liturgia Kościoła od wieków zachwyca (tak wierzących, jak i osoby obojętne religijnie) swoim bogactwem znaczeń. Przy tym liturgia łączy przeszłość, teraźniejszość i przyszłość w jedną całość.
Spektaklem aktorzy chcą podkreślić rangę każdego nawet najdrobniejszego gestu w liturgii, w której "śmierć Pańską głosimy, aż przyjdzie". Jest to jednocześnie przestroga przed laicyzacją i motorycznym uczestniczeniem w liturgii, która komunikuje profanum z Sacrum, czyniąc widzialnym to co niewidoczne dla oczu. Spektakl nawiązuje swoją warstwą symboliczną do ostatniego Triduum Sacrum papieża Jana Pawła II, ponieważ powstaje na specjalne życzenie Muzeum Domu Rodzinnego Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach.
WADOWICE (Muzeum Domu Rodzinnego Ojca Świętego Jana Pawła II) - ODWOŁANE!!!
22.03, godz. 16.30
29.03, godz. 16.30
DARMOWE BILETY do odebrania w Kasie Muzeum.
Mirosław Płonka
historyk sztuki (absolwent IHS UJ) i teatrolog (Katedra Performatyki Przedstawień UJ), doktorant na kierunku historia. Praca magisterska pt. „Finis theatri sacri? Wpływ reform liturgicznych Soboru Trydenckiego i Soboru Watykańskiego II na parateatralne elementy kulturowego dziedzictwa Kościoła Katolickiego" doczekała się dużego zainteresowania w środowisku akademickim, czego najlepszym przejawem była nagroda specjalna przyznana autorowi przez Fundację Wspierania Kultury IRSA. Jest m. in. założycielem czasopisma naukowego „Skarbniczka” i jednym z inicjatorów studencko-doktoranckiej konferencji naukowej „Rozpoznać przeszłość w teraźniejszości”
Mirosław Płonka
“Najważniejszy jest człowiek i to, co ma do powiedzenia na scenie, a nie jego warsztat. Tego drugiego można się nauczyć, ale bez konkretnego przesłania i własnego zdania każdy aktor jest tylko marionetką w rękach reżysera”.
Teatr
- nauka warsztatu aktorskiego
- nabywanie odwagi i poczucia własnej wartości
- poznawanie własnych możliwości
- nabywanie umiejętności współpracy
Tradycja
- poszukiwanie i reaktywowanie zwyczajów
- dialog międzypokoleniowy
- tworzenie możliwości do dialogu i spotkania
- uwidacznianie lokalnych zabytków
- szacunek wobec starszych
- bezinteresowna pomoc
- ochrona dóbr kultury
Przyjdź i...
NAS ZOBACZ